تاریخچه بلدرچین
تاریخچه بلدرچین
- از اوایل قرن بیستم نگهداری و پرورش بلدرچین توسط دامپروران از اهمیت خاصی برخوردار شد. در مرحله نخست، هدف از نگهداری بلدرچین تولید تخم بود ولی بعدها به عنوان یک منبع تولید گوشت نیز مطرح گردید.
در ژاپن در سال ۱۹۲۰ به گزینی این پرنده در جهت تولید تخم، مخصوصاً در نواحی آئی چی (Ai chi) و شمال توکیو آغاز و به عنوان یک واحد انتفاعی از واحدهای دامپروری جایگاه ویژه‌ای یافت. جنگ جهانی دوم سبب گردید که تولید بلدرچین کلاً کنار گذاشته شود ولی در همان ۱۵ سال اول پس از جنگ جهانی مجدداً نگهداری بلدرچین رونق یافت به طوری که تولید بلدرچین از لحاظ کیفیت در ژاپن دومین مقام را در بین طیور اهلی کسب نمود. کوتورنیکس‌ها به طور وسیع در اروپا، آفریقا و آسیا پراکنده بوده و به عنوان گونه‌های مهاجر مطرح هستند. ظاهراً کوتورنیکس‌ها چه آنهایی که در ژاپن در حدود قرن یازدهم اهلی شده اند و چه آنهایی که در آن موقع از کشور چین به ژاپن آورده شده بودند در ابتدا به عنوان پرندگان زینتی و آوازه‌خوان نگهداری می‌شدند. اما در سال ۱۹۰۰ میلادی کوتورنیکس‌ها به طور گسترده در کشور ژاپن برای تولید گوشت و تخم مورد استفاده قرار گرفتند و بعد از آن نیز در بسیاری از کشورها نظیر هنگ‌کنگ، سنگاپور، مالزی و فرانسه جایگاه خود را پیدا کرد.
- صنعت پرورش بلدرچین حدود ۱۵ – ۱۲ سال پیش در ایران آغاز شد و افراد نسبتاً زیادی جهت تولید این پرنده سودزا اقدام نموده اند. با توجه به سرمایه گذاری های انجام گرفته در سالیان اخیر این صنعت پیشرفت قابل ملاحظه ای نیز نموده؛ بطوری که هم اکنون در ایران نژادهای گوناگونی از این پرنده پرورش داده می‌شوند. لیکن متداول ترین نژاد در پرورش صنعتی این پرنده، نژاد کوترنیکس ژاپنی (COTURNIX ) می باشد.
همگام با توسعه این صنعت و عرضه گوشت بلدرچین، بازارهای مصرف گوشت و تخم آن نیز پیشرفت قابل ملاحظه ای پیدا کرده است. با توجه به ارزش غذائی گوشت و تخم بلدرچین و بالا رفتن آگاهی های عمومی در زمینه تغذیه، انتظار می رود که استقبال عمومی از محصولات بلدرچین روز به روز افزایش یابد.
این مطالب بخشی از تاریخچه بلدرچین می باشد .
برای مشاهده مقاله ” نقش ژن در پرکنی ” لطفا کلیک نمایید .
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.