بایگانی دسته ی مقالات

یکی از مشکلاتی که برای فرآوری گوشت بوقلمون وجود دارد این است که برخلاف مرغ های گوشتی که وزن و سایز دقیقی دارند، بوقلمون را نمی توان به عنوان جوجه های بزرگ با وزن و اندازه یکسان در نظر گرفت.
شرکت مارل پولتری (Marel Poultry) یک شرکت بزرگ هلندی است که در زمینه فرآوری فعالیت دارد. فرآوری گوشت بوقلمون این شرکت روی نیازهای خاص این بازار تخصصی تمرکز دارد و نتیجه آن، دانش عمیق بازار و همچنین تکنولوژی های فرآوری است. ویژگی های خاص بوقلمون راه حل های فرآوری خاصی را می طلبد. با استفاده از این سیستم های منحصر به فرد، فرآوری کنندگان بوقلمون می توانند از صحیح انجام دادن هر مرحله از فرآوری بوقلمون اطمینان داشته باشند و در عین حال مواد ورودی و محصول نهایی را به خوبی کنترل کنند.
شرکت مارل پولتری معتقد است که در زمینه فرآوری بوقلمون در بازار پیشتاز است و این پیشرو بودن را طی سال ها تجربه در زمینه پیشرفت تجهیزات خاص برای این صنعت به دست آورده است. این شرکت می گوید: «امروز ما بالاترین سطح اتوماسیون را برای بالاترین ظرفیت های فرآوری های موجود داریم. ما راه حل های اساسی برای فرآوری وزن های امروزی بوقلمون در توان عملیاتی ساعتی ارائه داده ایم. توان عملیاتی ساعتی از 250 پرنده تا حداکثر 3000 پرنده نر و 3600 پرنده مادّه متغیر است. علاوه بر حاصل شدن فرآوری اتوماتیک موثر و مفید، راه حل های ما برای شرایط بهتر اپراتورها نیز طراحی شده است.»
فرآوری کنندگان همیشه در تلاش خواهند بود تا آنجایی که می توانند تولید موثر داشته باشند و در عین حال سلامت و کیفیت غذا را به حداکثر برسانند. روند تولید باید بالاترین زمانِ به ‌کار و بیشترین بازدهی را داشته باشد – زمانِ به ‌کار به مدت زمان اندازه ‌گیری شده‌ای که یک سامانه به طور صحیح و فعال بدون دخالت عمل می‌کند، می‌گویند که هزینه های آن نیز پایین ترین میزان ممکن را داشته باشد. همزمان باید توجه و دقت نیز وجود داشته باشد تا محصولات سالم و با کیفیت به شیوه ای مسئولانه و اخلاقی تولید شود. علاوه بر اضافه شدن ارزش افزوده به شیوه ای موثر، رفاه حیوانات، مدیریت دقیق مواد خام ارزشمند، قابلیت ردیابی کامل و توجه به مصرف آب و انرژی نقطه های شروع برای راه حل ها و خدمات مارل پولتری هستند.بیهوش کردن قابل کنترل حیوان قبل از کشتن
راه حل های مارل پولتری برای مدیریت بوقلمون زنده وعمل بیهوش کردن قبل از ذبح به فرآوری کنندگان این امکان را می دهد تا این مراحل را به طور کامل تحت کنترل داشته باشند. یک فرآوری کننده بوقلمون در بازار می تواند بین بیهوش کردن با حمام آب (water-bath stunning) و جو کنترل شده برای بیهوشی (Controlled Atmosphere Stunning) یکی را انتخاب کنند.

بیهوش کننده های حمام آب مارل پولتری، از الکتریسیته برای تضمین موثر بودن بیهوشی استفاده می کنند. این روش بیهوشی بر اساس تنظیمات مورد استفاده، باید از بروز خونریزی جلوگیری کند و در نتیجه وضعیت گوشت فیله نیز بهتر می شود اما این امر برای کارخانه های فرآوری اروپایی چالش هایی را ایجاد کرده است زیرا مقررات 2009/1099 نیازمند جریان بالای برق است تا بتواند با استانداردهای رفاه بالای حیوانات مطابقت داشته باشد.
جو کنترل شده برای بیهوشی یا CAS راه حلی منحصر به فرد برای این چالش ها ارائه می کند که استانداردهای رفاهی بالا را با کیفیت خوب گوشت در هم می آمیزد. زمانی که از روش CAS استفاده می شود، پرنده ها از طریق اصل خروج به ترتیب ورود (یا FIFO) عمل می کنند.  بوقلمون ها به آسانی قابل انتقال هستند. این قابلیت کنترل استثنایی، به محصول نهایی ارزش قابل توجهی اضافه می کند.
منفعت دیگری که روش بی حسی CAS دارد بستن پای بوقلمون های سنگین است. آویزان کردن پرنده های هوشیار نیاز به زمان و تلاش فیزیکی بیشتر اپراتور دارد و می تواند برای بوقلمون ها استرس زا باشد و حتی باعث جراحت آنها شود. بستن پای بوقلمون ها بعد از بیهوشی مانع از این استرس و جراحت می شود.
در رابطه با روش اسکالدر باید گفت که حتما باید ترجیحات بازار محلی را در نظر گرفت. خواسته ها و نیازهای مشتریان در تعیین شکل محصول تاثیرگذار است. برای فرآوری کننده مهم است تا قبل از هرچیز با مشتری خود در مورد پوست داشتن یا نداشتن محصول به توافق برسد. بعد از آن می تواند در مورد اسکالدر تصمیم گیری کند.

با توجه به محصول نهایی، اسکالدرهای مخصوص کار سنگین می توانند دمای دقیق اسکالدر و دمای محیط را تنظیم کنند. دستگاه های اسکالدر بوقلمون دارای تجهیزاتی برای محصولات بسیار بزرگ هستند؛ این دستگاه ها کیفیت آویزان شدن از قلاب را به حداکثر و تلفات محصول را به حداقل می رسانند.
آویزان کردن بوقلمون ها نیازمند توجه خاصی است. بوقلمون های یک گله هر کدام به شکل چشمگیری وزن و اندازه هایشان با هم متفاوت است وهدایت آنها از طریق آویزها می تواند کار دشواری باشد زیرا وزنشان زیاد و انعطاف پذیر نیستند. تنظیم خط آویختن بوقلمون می تواند به طور وسیعی به توان عملیاتی و وزن پرنده های در حال فرآوری بستگی داشته باشد.
تکنولوژی های مختلفی برای آویختن پرنده وجود دارد که هر کدام از آنها به زمینه های خاص خود اختصاص داده شده اند و برای همه توان های عملیاتی مناسب هستند و تنظیم آنها بسیار آسان است.
یکی از چندین گزینه موجود در بازار، اصل چرخش در جهت متضاد است که دمای اسکالدر را کمتر می کند. این شیوه نیازمند تجهیزات کمتر با سرعت خطوط  فرآوری بیشتر است و در نتیجه آسیب رسانی به بال ها را به حداقل می رساند.
محصول مارل پولتری صرف نظر از وزن پرنده، برای آویختن تمام قسمت های بوقلمون عالی است. انعطاف پذیر بودن این دستگاه در مرحله پرکنی گامی بسیار موفق برای این شرکت بوده است.

سیستم آویزان بودن از سه نقطه
فرآیند جدا سازی درون لاشه شامل تعدادی از قلاب های ریل متحرک می شود که می تواند بر حسب نیازها، ظرفیت فرآوری و میزان اتوماسیون را تنظیم کند. محصولات از یک سیستم نقاله آویزان می شوند که بالای سر آنها قرار می گیرد. سیستم آویختن از سه نقطه، محصولات را از سه زاویه آویزان می کند تا این محصولات برای هر مرحله از فرآیند وضعیت عالی داشته باشند. این تکنیک نیروی کار را ذخیره و اطمینان می دهد که دستگاه گوارش تحتانی با محصول در طول روند تخلیه درون لاشه در تماس قرار نمی گیرند و در نتیجه آلودگی رخ نمی دهد. مارل پولتری طیف وسیعی از تجهیزات را برای فرآیند انجماد بوقلمون ارائه می دهد که برای کارایی بهینه با خط تولید سریع مهندسی شده است. این وسیله محصولات را به بهترین شیوه ممکن برای سرد کردن و عملیات پایین دستی آماده می کند. فرآیند جداسازی درون لاشه برای رسیدن به بالاترین استانداردهای محصول، کیفیت و بهداشت ضروری است.
با توجه به تقاضای بازار، فرآوری کنندگان بوقلمون می توانند روش غوطه ور شدن در آب سرد یا سرمایش هوا در خط تولید (in-line air chilling) را انتخاب کنند. مارل پولتری با استفاده از تکنولوژی DownFlow Plus روندی منحصر به فرد برای سرد کردن بوقلمون ها طراحی کرده است. تونل انجماد Aqua Film Control بر اساس سرد سازی هوا ساخته شده است؛ در این سیستم هیچ فرآیند غوطه ور کردن در آب وجود ندارد. به کمک قفسه های مرطوب کننده ای که طراحی ویژه ای دارند، عملکرد بهینه سرمایش بدون خطر انجماد آب انجام می شود.
فناوری انجماد DownFlow Plus همچنین کنترل نوع ارائه و رنگ محصول را بهبود و سرعت بخشیده است. بعد از آن که محصول یخ زده خشک شد، از رشد باکتریایی جلوگیری می شود.
سیستم مدولار ACM-T برای برش تخصصی بوقلمون طراحی شده است. قلاب های ریلی جدا از هم برای برش های خاص مورد نیاز بازار فراهم شده اند.
وجود طیف وسیعی از قلاب های ریلی، پیکربندی ها و انتخاب های تولید بی حد و مرزی را ارائه می دهد و به سیستم این امکان را می دهد تا با همه ظرفیت ها و نیازهای بازار مورد استفاده قرار گیرد. دستگاه های حمل کننده، محصولات را از طریق ریل های فرآوری مختلفی حمل می کنند که این ریل ها حتی در عملیات هایی با سرعت بالا در جایگاه مناسبی قرار می گیرند و در محصولی با کیفیت بالا حاصل می شود.
نمونه هایی از قلاب های ریلی، قلاب هایی هستند که برای کشیدن محصول، برش پوست کشاله ران، برش قفسه سینه و ران استفاده می شوند. این سیستم خیلی سریع به اندازه محصولات بزرگتر یا کوچکتر در می آید و به محصول انعطاف پذیری بهینه ای می دهد. دستگاه ACM-T برای محصولاتی مناسب است که با هوا یا آب سرد منجمد شده اند و می تواند سرعت فرآوری خود را تا حداکثر 1800 پرنده نر آویخته و 2000 پرنده ماده در ساعت برساند.انعطاف پذیری در فرآیند فیله سازی
فرآوری اتوماتیک بوقلمون شرکت مارل پولتری در توانایی فیله کردن گوشت سینه منحصر به فرد است. دستگاه فیله سازFHF-XT  بیشترین گوشت سینه را از بوقلمون ارائه می دهد. تغییر قلاب ها میان بوقلمون نر و مادّه آسان است. به کمک قلاب های مختلفی که می توانند در خط تولید فیله نصب شوند، سیستم FHF-XT می تواند نیمه جلویی بوقلمون را به محصولات مختلفی تقسیم کند از جمله: بال کامل، بال و کتف، گوشت کتف با پوست یا بدون پوست، فیله، پوست سینه و لاشه. مزایای منطقی این سیستم نیز واضح است؛ در روند فیله سازی انعطاف پذیری بسیار بالا است و محصول نهایی آنها نیز تنوع بالایی دارد و تنوع زیاد در روش های فیله کردن امکان ارسال سفارشی را فراهم می کند.
این سیستم برای طیور نر و ماده حداکثر سرعت یکسانی دارد و بر اساس درجه اتوماسیون، میزان دخالت دستی در روند فیله سازی می تواند به حداقل برسد.
در این مرحله از فرآوری، تجهیزاتی موجود است که مناسب با بوقلمون ها است. برای مثال سیستم برداشت گوشت DMP45  شرکت مارل می تواند بخش های اولیه و قسمت هایی که قبلا استخوان های آن جدا شده مانند جلوی سینه، لاشه و قسمت بالای پشت را مدیریت کند. دستگاه Platino Flattener شرکت مارل به خوبی روی بوقلمون عمل می کند؛ این دستگاه می تواند گوشت سینه بوقلمون و فیله های داخلی را فرآوری کند. در مراحل نهایی فرآیند، برای هر گونه نیازی راه حل وجود دارد.

مایت قرمز آفتی همه گیر در میان مرغ های تخمگذار و گوشتی است که نوعی ناقل بیماری است و منجر به افزایش مرگ و میر در میان طیور می گردد. Jake Davies در گزارشی اعلام کرده که کشور اسکاتلند در حال انجام پژوهشی برای توسعۀ واکسن مایت قرمز است.
مایت قرمز برای مرغداری های تخمگذار هزینه و خسارات قابل توجهی را به بار می آورد و راههایی هم برای کنترل آن وجود دارد. این انگل در طول یک شب تا 5 درصد از خون یک پرنده را می مکد و منجر به کم خونی و استرس در پرنده می گردد، سیستم ایمنی او را پایین و میزان مرگ و میر را افزایش می دهد. استرس در طیور منجر به پَرکنی، کانیبالیسم یا دیگرخواری، و افزایش مصرف خوراک می گردد. علاوه بر این، مایت قرمز عامل بیماری هایی نظیر سالمونلا، E. Coli ومایکوپلاسما هم هست و بسیار فراگیر است.
انگل قرمز سالانه برای تولیدات مرغداری اروپا 230 میلیون یورو هزینه به دنبال می آورد.انگل قرمز
انگل قرمز در بدن بسیاری از پرندگان زیست می کند اما عموماً در مرغداری ها وجود دارند و چنانچه به سرعت تعداد خود را تکثیر کنند تبدیل به یک مشکل می شوند. معمولاً فارم های نو و جدید چند ماهی را در امان هستند اما به هر حال این انگل از راههای متعددی مثل افرادی که تردد دارند، نیمچه ها، شانه های تخم مرغ و یا حیوانات دیگر به فارم راه می یابند. یک مایت بالغ توده ای از تخم می گذارد که 3-2 روز طول می کشد تا تبدیل به لارو شود و تنها 2 روز پس از آن تبدیل به پروتونمف یا تخمکچه می شود و اولین غذای خود را دریافت می دارد. 5 روز پس از این زمان، مایت آنقدر بالغ شده که آمادۀ تخمگذاری است و هر مایت ماده قادر است در طول حیاتش 300 تخم بگذارد که این پروسه خود نشان می دهد که مایت ها چقدر سریع افزایش می یابند. سطح نرمال و طبیعی آلودگی هر مرغ تا 50 هزار مایت است و در حالت وخیم تر ممکن است هر مرغی آلوده به 500هزار مایت باشد.

تحقیقاتی برای کنترل مایت قرمز
تحقیقات حاکیست بیش از 90 درصد فارم های کشورهای اروپای غربی به دلیل سیستم مرغداری در محوطۀ باز و آزاد آلوده به این مایت هستند. معمولاً مرغداران از آفت کش ها و سموم مایت کش استفاده می کنند. دکتر Nisbet مدیر مؤسسۀ پژوهشی Moredun در این زمینه اظهار دارد: “برخی از نمونه های قدیمی تر این آفت کُش ها مثل ارگانوفسفات و اسپینوسین تأثیرگذار بودند اما اخیراً شاهد مقاومت در برابر آنها هستیم. مهارکنندۀ مخصوص مایت قرمز در بازار موجود است که ثابت شده تأثیرگذار هم هست اما عاقلانه نیست که تنها به یک محصول متکی باشیم. این امر منجر شد به این که از بدن مایت ها ماده ای استخراج و بررسی شود تا میزان تأثیرگذار بودن آن مشخص گردد و در نهایت منجر به توسعه و تولید واکسن مایت قرمز ماکیان گردد!”

اثبات درستی واکسن
از اولین رویکرد ها این بود که عصاره ای از مایت به بدن مرغ تزریق شود بدین ترتیب آنتی بادی در بدن مرغ تولید می شود که به هنگامی که مایت از خون مرغ تغذیه می کند با آن مقابله می کند.
برای بررسی این واکسن جدید، 800 مرغ را به دو دسته تقسیم کردند که یک دسته واکسن دریافت کردند و گروه دیگر خیر. سپس این طیور را در معرض مایت ها قرار دادند و پس از 4 ماه آن دسته از مرغ هایی که واکسن جدید را دریافت کرده بودند %75 کمتر از گروه دیگر به مایت آلوده شده بودند.

تولید واکسن مایت قرمز
به هر حال برای تولید تجاری واکسن لازم بود ساختارهایی که مایت قرمز را مهار می کند به خوبی شناسایی شود. دکتر Nisbet اذعان داشت: “مرحلۀ بعدی تقریباً 3 سال به طول انجامید. اینکه دقیقاً بشناسیم که چه ساختارهایی از بدن مایت قرمز به عنوان آنتی بادی در بدن مرغ عمل می کنند و آنها را به صورت پروتئین مصنوعی برای واکسن بسازیم! این معمولاً مانعی بر سر راه تولید اینگونه واکسن هاست.”

تشابه زیاد مایت قرمز با کنه ها
تیم پژوهشی مجبور شدند یک گام به عقب بردارند تا آنچه را که لازم است برای تولید واکسن کشف کنند. یکی از مهم ترین عناصر، داشتن یک ژنوم با توضیح و تفسیرات مشخص بود تا بهتر متوجه چگونگی تأثیر مایت قرمز (به صورت آنتی بادی در بدن مرغ) شوند. دکتر Nisbet می گوید: “وقتی آن را بررسی می کردیم متوجه شدیم که این ژنوم چقدر به کنه ها شباهت زیادی دارد! در واقع مایت ها کنه هایی کوچک هستند و همین بسیار به ما امید بخشید؛ چرا که تنها واکسنی که برای انگل های برون زی وجود داشت ضد کنه بود.”

نمونۀ اولیه
از ژنوم برای این استفاده شد تا متوجه شوند که پس از تغذیۀ مایت از خون پرنده کدام ژن شروع به فعالیت می کند. محققین متوجه شدن تجزیۀ هموگلوبین (که نوعی پروتئین است) مانع از گوارش غذای مایت می گردد. نتایج حاصله از این پروتئین منجر به واکنش آنتی بادی قوی می گردد. مایت هایی که از خون بدن مرغ های واکسن خورده، تغذیه می کردند 50 درصد تخمگذاری کمتری داشتند.

مطالعات گسترده ای به منظور مقایسۀ سیستم های تهویه با پد کاغذی و سیستم های تهویه با پد پلاستیکی صورت گرفته که نهایتاً نشان داده پدهای پلاستیکی از میزان خنک سازی کمتری برخوردار هستند . کاهش میزان خنک سازی ، افزایش هزینه های اولیۀ تولید ، و لزوم ایجاد روزنه هایی در داخل محوطه به منظور افزایش خنکی از نتایج استفاده از پدهای پلاستیکی در سیستم های تهویه است .
طی 30 سال گذشته، تغییرات اندکی در رابطه با پدهای خنک کننده در صنعت مرغداری رخ داده است نظیر زاویۀ شیارها (15 x 45 درجه در مقابل 30 x 30 درجه) ، پوشش لبه ها، و ضخامت پدها اینکه 4 یا 6 اینچ باشد (10 یا 15 سانتیمتر) اما در اکثر موارد خنک سازی همانند دهه های قبل است . اخیراً در بازار پدهای پلاستیکی مورد استقبال قرار گرفته اند . در واقع بسیاری تصور می کردند که پدهای پلاستیکی نسبت به پدهای کاغذی دوام بیشتری داشته باشند ، آسانتر تمیز شوند و نسبت به آب کیفیت پایین مقاوم تر باشند . در حالیکه پدهای پلاستیکی به ظاهر مطلوب تر از پدهای کاغذی هستند ، دلایل خوبی هم در خصوص استفادۀ متداول از پدهای کاغذی وجود دارد .

سیستم تهویه با پد پلاستیکی

طراحی و ساخت
هرچند که اینگونه به ظاهر نمی آید ، اما مهندسی قابل توجهی در طراحی و ساخت پدهای خنک کننده کاغذی مدرن به کار رفته است . ابعاد شیار پدها بایستی به گونه ای طراحی شود که نه تنها منجر به افزایش خنک سازی شود بلکه مقاومت در برابر جریان هوا را نیز کاهش دهد بدین ترتیب بازدهی فن ها بالا می رود . این تکنیک در واقع یک جور متعادل سازی ظریف است . هرچه ابعاد شیار کوچکتر باشد خنک سازی بهتری هم صورت می گیرد اما در مقابل مقاومت در برابر جریان هوا نیز بیشتر می شود و احتمال جرم گرفتن منافذ پدها توسط آبی  که بر روی پد جریان دارد هم بیشتر می شود . زاویۀ شیارها نیز بایستی به نحوی طراحی شود که جریان آب بر روی پد به خوبی برقرار باشد به گونه ای که سطح پدها تمیز باقی بماند و در نتیجه منجر به افزایش سرعت باد تولید شده توسط فن ها گردد . می توان گفت بررسی فنی و مهندسی کاغذ بهترین راهکار محسوب می شود . پدهای کاغذی به گونه ای با صمغ پوشانده شده اند که نه تنها سخت و محکم و بادوام هستند بلکه در عین حال “نرم” و به گونه ای نفوذ پذیر و متخلخل هستند که آب با خاصیت موئینگی به راحتی می تواند در سراسر پد نفوذ کند. خاصیت موئینگی در افزایش خنک سازی بسیار تأثیرگذار است . در وهلۀ اول، احتمال وجود نقاط خشک بر روی پد را کاهش می دهد .
دوم آنکه این خاصیت موئینگی به کاغذ این امکان را می دهد که مقدار قابل توجهی آب را جذب و در خود نگه دارد . به این ترتیب یک فوت (30 سانتیمتر) از یک پد کاغذی 5 فوتی (5 / 1 متری) می تواند حدود 6 / 0 گالن (3 / 2 لیتر) آب در خود نگه دارد . این بدین معنی است که وقتی پمپ آب خاموش شود ، پد کاغذی قادر است تا 10 – 15 دقیقه همان میزان خنک سازی را داشته باشد و تا 30 دقیقه بعد قادر است یک خنک سازی نسبی داشته باشد .

طراحی مشابه با خنک سازی متفاوت
اگرچه طراحی سیستم های خنک سازی پدهای پلاستیکی مشابه پدهای کاغذی است ، اما چند تفاوت فاحش وجود دارد . یکی از تفاوت های قابل توجه این است که به جای شیارهای صاف و یک در میان ، شیارهای خمیدۀ یک در میان و یا U شکل دارند . منافذ کوچکی که بر روی شیارها وجود دارد هم منجر به افزایش سطح پد می گردد و هم جریان آب بر روی پد را تسهیل می بخشد . خاصیت موئینگی در پدهای کاغذی به این معنی است که لزومی به آب رسانی مستقیم به هر سانتیمتر مکعب از پد وجود ندارد ؛ تنها یک جریان آب بر روی پد کافیست تا چند سانتیمتر از دو طرف جریان آب را خیس و نمناک سازد اما این خاصیت در پدهای پلاستیکی مشاهده نمی شود . در پدهای پلاستیکی به منظور خیس شدن کامل پد بایستی جریان آب بسیار بیشتر از آب مورد استفاده در پدهای کاغذی باشد .

خنک سازی بهتر با پدهای کاغذی
به منظور در ک بهتر تفاوت میان پدهای کاغذی و پدهای پلاستیکی، بررسی و پژوهشی به عمل آمد . در یکی از مرغداری های گوشتی ایالت جورجیای شمالی امریکا ، پد کاغذی سیستم تهویه را با پد پلاستیکی به ارتفاع 5 فوت (150 سانتیمتر) و 6 اینچ (15 سانتیمتر) ضخامت جایگزین کردند . تمامی مشخصات و ابعاد پد پلاستیکی با پد کاغذی متداول ، مشابه بود . به منظور توزیع یکسان آب بر روی سطح پد ، یک پد کاغذی با ضخامت 5 سانتیمتر بر روی پد قرار داده شد . همانطور که انتظار می رفت ، میزان خنک سازی پد پلاستیکی در مقایسه با پد کاغذی کمتر بود (نمودارهای 3،2،1) . در طول یک هفتۀ گرم که دما به 100 درجۀ فارنهایت (8 / 37 درجۀ سانتیگراد) می رسید ، پد پلاستیکی تقریباً 5 درجه میزان خنک سازی کمتری در مقایسه با پد کاغذی داشت .

کدام پد خنک کننده بهتر است.

تأثیر افزایش رطوبت
کاهش میزان “خنک سازی از طریق تبخیر” همیشه به معنی کاهش چشمگیر “خنک سازی طیور” نیست . در دمای بالا، به منظور پایین آوردن دمای محیط درون ساختمان ، خنک سازی از طریق تبخیر با افزایش انتقال گرما از طیور به محیط صورت می گیرد . نقطه ضعف این روند آن  است که خنک سازی به بهای افزایش رطوبت به دست می آید . به ازای یک درجه خنک سازی ، رطوبت مربوطه تقریباً 5 / 2 درصد افزایش می یابد اما این افزایش رطوبت موجب کاهش توانایی پرنده در خنک سازی از طریق از دست دادن آب می شود . بنابراین علیرغم اینکه ما دمای هوای محیط داخل ساختمان را پایین آورده ایم اما با بالا بردن رطوبت پیرامون ، بر روی خنک سازی پرنده اثر معکوس گذاشته ایم .
در خصوص پدهای پلاستیکی ، هر چه دمای داخل ساختمان بالاتر باشد رطوبت به میزان چشمگیری کاهش یافته و در نتیجه روند از دست دادن گرما را برای پرنده تسهیل می سازد . حال سؤال اساسی این است که خود طیور در سیستم های خنک کننده با پدهای کاغذی بهتر گرما را از دست می دهند یا پدهای پلاستیکی ؟ در پاسخ باید گفت به میزان دمای داخل ساختمان در یک روز گرم تابستانی بستگی دارد !

کدام پد خنک کننده بهتر است

میزان پایین از دست دادن گرما
هدف اصلی هر سیستم خنک کننده نگه داشتن دمای ساختمان بر روی 4 / 29 درجۀ سانتیگراد و یا حتی کمتر از آن در زمانیست که هوای بیرون گرم و نامطبوع است . با افزایش دما به بالای 29 درجه میزان خنک سازی طیور از طریق جابجایی هوا به طرز بحرانی کاهش می یابد به طوریکه دمای بالای 32 درجه سانتیگراد احتمال خطر مرگ و میر طیوری که در سن عرضه به بازار هستند را افزایش می دهد . در طول مدتی که دمای هوا بسیار بالا بود هر دو سیستم کاغذی و پلاستیکی در نگه داشتن دمای زیر 85 درجۀ فارنهایت (29 درجه سانتیگراد) موفق بودند اما در مجموع سیستم خنک کننده با پد کاغذی در پایین آوردن دما تا حدود 80 درجۀ فارنهایت (7 / 26 درجۀ سانتیگراد) موفق تر عمل می کرد . مشکل استفاده از پدهای پلاستیکی در این بود که در روزهای بسیار گرم اگرچه سعی در نگه داشتن دمای زیر 85 درجۀ فارنهایت (29 درجه سانتیگراد) بود اما دمای درون ساختمان معمولاً بین 85 تا 90 درجۀ فارنهایت (29 تا 32 درجۀ سانتیگراد) در نوسان بود .

به هدر رفتن آب
یکی دیگر از مضرات پدهای پلاستیکی به هدر دادن آب است . از آنجاییکه به منظور تضمین مرطوب بودن کامل پد پلاستیکی، نیاز به پاشیدن آب بیشتری در مقایسه با پد های کاغذی وجود دارد ، آب بیشتری نیز بر روی زمین هدر می رود . اگرچه با کم کردن شدت جریان آب از میزان آب هدر رفته نیز کاسته می شود اما از سوی دیگر میزان خنک سازی نیز کمتر می شود . البته بایستی خاطر نشان کرد که پدها به گونه ای نصب شده اند تا حجم عظیمی از آب را به گونه ای به گردش در آورند تا پدهای پلاستیکی به خوبی مرطوب شوند .
عامل دیگری که حائز اهمیت است وزن پدهای پلاستیکی است که بسیار بیشتر از پدهای کاغذی است در نتیجه پدهای پلاستیکی در سیستم هایی بایستی نصب شود که قادر به تحمل این وزن اضافی باشد .

تجمع جرم وگرد و خاک
جالب است بدانید که در پدهای کاغذی به مرور زمان با انباشتگی و تجمع گرد و خاک ، خنک سازی هم بیشتر می شود . این امر الزاماً به واسطۀ تجمع گرد و خاک و جرم در پد نیست بلکه علت آن افزایش و بهتر شدن جذب آب به واسطۀ افزایش جرم است . هر چند که این افزایش در خنک سازی کم و ناچیز است . نکتۀ حائز اهمیت در این میان آنست که اگر چه با جرم گرفتن پدها میزان خنک سازی هوا افزایش می یابد اما جریان هوای تولید شده از پد کاهش یافته و در نتیجه خنک سازی طیور نیز کاهش می یابد .
میزان جرم گیری یک نمونه پد پلاستیکی پس از گذشت یک سال

در پایان می توان گفت که پدهای پلاستیکی برای استفاده در مرغداری مناسب نیستند . بسیاری از تولید کنندگان از میزان خنک سازی کمتر و افزایش هزینه تولید شکایت می کنند . البته گفته می شود در صورتیکه ذخیرۀ آب فراوانی در اختیار تولید کننده باشد تا پد را آبیاری کند ، پد پلاستیکی می تواند یک انتخاب مناسب باشد .