بیماری لارنگوتراکیت عفونی

بیماری لارنگوتراکیت عفونی یا تورم حنجره و نای عفونی یکی از مسری ترین بیماری های تنفسی در میان گلۀ مرغ تخمگذار است که صنعت مرغداری به خوبی با آن آشناست.

بیماری لارنگوتراکیت عفونی و نحوۀ تشخیص آن
بیماری لارنگوتراکیت عفونی یا تورم حنجره و نای عفونی یکی از بیماری های مربوط به صنعت مرغداری است که به لحاظ اقتصادی اهمیت ویژه ای دارد. عامل این بیماری را ویروس تبخال می دانند که توسط پرندۀ آلوده و از طریق تماس مستقیم پرنده یا ترشحات تنفسی یا دفعی پرندۀ آلوده به پرندگان دیگر منتقل می شود.
عفونت ممکن است به صورت نهفته باشد، به این صورت که در بدن پرنده وجود دارد اما علائم ندارد و پرنده ناقل این بیماری باشد و بیماری را به سایر طیور فارم و یا حتی فارم های دیگر منتقل کند.
از آنجایی که این یک بیماری تنفسی است نشانه های رایجی مثل آبریزش بینی که حتی ممکن است همراه با خون باشد، التهاب و قرمزی چشم و تنفس صدا دار و با بینی گرفته دارد. بیماری به شدت واگیردار است و تحقیقات نشان داده که شدت واگیر در میان گلۀ طیور معمولاً 50 تا 100 درصد است و میزان مرگ و میر نیز بین 10 تا 70 درصد می باشد. چنانچه طیور در سن تخمگذاری باشند معمولاً کاهش در تولید تخم مرغ دیده می شود.
اصولاً پس از دو تا 3 هفته عفونت کم کم برطرف می شود اما در طول این مدت تولید به طرز چشمگیری افت دارد. حتی پس از بهبودی کامل نیز این طیور به عنوان ناقل مادام العمر شناخته می شوند که برای طیور دیگر خطرناک است.
با آلوده شدن طیور درمان مشخصی برای آن وجود ندارد اما آنتی بیوتیک برای عفونت های ثانویه استفاده می شود. محصولات گیاهی درمانی با خاصیت ضد التهابی می تواند به تسکین طیور آلوده کمک کند.
محافظت از طیور در مقابل لارنگوتراکیت عفونی
بهترین راه پیشگیری و کاهش شیوع بیماری، رعایت پروتکل های بهداشتی در فارم است. محدودیت تردد به مرغداری، ضد عفونی کردن پاپوش ها قبل و بعد از رفت و آمد به مرغداری، کنترل جوندگان همگی از تدابیری هستند که فارم را از شیوع بیماری مصون و ایمن نگه می دارد.
از اوایل دهه 60 میلادی تولیدکنندگان مرغداری از واکسیناسیون به عنوان اصلی ترین شیوه برای کنترل بیماری استفاده می کردند. با گسترده تر شدن تحقیقات و نوآوری در علم، واکسیناسیون جدیدی در دسترس قرار گرفت که جوجه ها را در مقابل 3 بیماری عفونی مصون می ساخت: ویروس نیوکاسل، لارنگوتراکیت (ILT)، و بیماری مارک. با این اقدام هم طیور استرس کمتری را تحمل می کنند و هم در وقت کاری مرغدار بیشتر صرفه جویی می شود.
روش انجام آن هم در جوجه کشی و به دو صورت است: تزریق و فرو بردن سوزن درون تخم مرغ و یا تزریق زیر جلدی برای جوجه های یک روزه.
از آنجائیکه این واکسن یک واکسن ترکیبی دوگانه است با برداشتنِ کد بندی های ویروس نیوکاسل و لارنگوتراکیت و تزریق آن در ناقل ویروس تبخال بوقلمون اقدام می کنند که خود به عنوان میزبان عمل می کند. بدین ترتیب بیماری های نیوکاسل و لارنگوتراکیت عفونی دیگر از پرنده ای به پرندۀ دیگر سرایت نمی کند و علائم بالینی نشان نمی دهد.
مطالعات به عمل آمده به خوبی نشان داده که بیماری لارنگوتراکیت عفونی چه تأثیرات منفی و طولانی مدتی را بر روی طیور و تولیدات مرغداری به جا می گذارد بنابراین استعمال این واکسن بر روی طیور ضمن اینکه راه حل آسان تری برای مرغداران محسوب می شود از طیور نیز به خوبی در مقابل این بیماری محافظت می کند.