معدوم کردن گاو ماده
معدوم کردن گاو ماده
یکی از تصمیمات سختی که تولیدکنندگان باید اتخاذ کنند این است که چه زمانی باید اقدام به معدوم کردن یا فروش دام های گله خود کنند. این گاوها اغلب مدت طولانی بخشی از چرخه تولید گله بوده اند و در عملیات مربوط به دام سهمی چشمگیر داشته اند. هنگام تصمیم گیری در مورد این که کدام حیوان باید معدوم شود موارد گوناگونی را باید در نظر بگیرید.سلامت
یکی از دغدغه های تولیدکنندگان این است که “گله آن ها تا چه حد سلامت است؟”. حفظ برنامه سلامتی بهینه می تواند عمر تولید دام را افزایش دهد. با این حال، مشکلات سلامتی مداوم مانند مشکلات تنفسی، فروافتادگی عضوی از بدن، قرمزی چشم و دیگر بیماری ها می توانند به عنوان فاکتورهای موثر در تصمیم گیری برای معدوم کردن گاوهای ماده شناخته شوند. یکی از مواردی که باید به یاد داشته باشیم این است که حتما باید نسبت به مشکلات سلامتی فعال بود و با آن ها مبارزه نمود. برنامه واکسیناسیون صحیح و انگل زدایی می تواند هزینه های پزشکی کمتری را به همراه داشته باشد.
خلق و خوی دام
خوب کنترل کردن حیوانات از طریق سیستم های تولید می تواند طبیعت گاو را بهبود ببخشد. خلق و خو می تواند یکی از مهم تریم دلایل برای معدوم کردن یک گاو از گله باشد. خلق و خو یا رفتار ویژگی ارثی است در نتیجه تولیدکنندگان می توانند به کمک انتخاب ژنتیکی یا غربالگری و مشاهده، خلق و خوی آن ها را تغییر دهند. اگر یکی از دام ها دچار جنون باشد می تواند بر کل گله تاثیر گذار باشد. یکی از مواردی که باید به یاد داشته باشید این است که گاوی که از گوساله تازه به دنیا آمده خود محافظت می کند لزوما مشکل رفتاری ندارد، به خصوص اگر گوساله او اولین روزهای تولد خود را سپری کند. این رفتار می تواند مفید هم باشد و از آسیب رساندن بقیه گاوها به گوساله جلوگیری کند.
بازدهی تولیدمثل
تولید کننده ای قبلا این موضوع را مطرح کرده بود که « اگر گاو ماده نتواند تولید مثل کند، به آن نیازی ندارم و می تواند برود”. تعداد زیادی گاو ماده وجود دارد که نمی توانند تولیدمثل کنند و باید مدیریتی قوی برای اداره کردن آن ها داشت. این موضوع قطعا برای درصد کمی از گله اعتبار دارد. بسیاری از کارهای پرورش گاو به گونه ای است که امکان زایمان برای 2 چرخه را دارد، به خصوص در تلقیح مصنوعی. گاوهایی که زایمان دیررسی دارند، یعنی 42 روز بعد از فصل زایمان، گوساله به دنیا می آورند، احتمال این که فصل آینده هم زایمان دیرتری نسبت به بقیه داشته باشند زیاد است. این گاوها همچنین باید تحت نظر باشند. همه گوساله هایی که از زایمان دیررس به دنیا می آیند، حداقل42 روز از گوساله های دیگر در افزایش وزن عقب تر هستند. گوساله هایی که دیرتر به دنیا آمده اند، میانگین افزایش وزن روزانه آن ها 2.38 پوند (1 کیلوگرم) است و در این مدت تقریبا 100 پوند (45 کیلوگرم) از بقیه گوساله ها سبک تر هستند. مسئله این جا است که از دست دادن45 کیلوگرم وزن برای چند سال متمادی برای هر گوساله چقدر ضرر به بار می آورد؟ در نتیجه علاوه بر گاوهایی که باروری ندارند، گاوهایی که باروری دیررسی دارند نیز باید در نظر گرفته شوند.
اقتصاد
فروش گاوهای معدوم تقریبا 20 درصد از درآمد ناخالص سالانه را به خود اختصاص می دهد. کنار گذاشتن گاوهای ماده با عملکرد ضعیف و خالی کردن جا برای گاوهایی با پتانسیل ژنتییکی بهبود یافته بسیار ارزشمند است. همان طور که در بالا ذکر شد، گاوهایی که گوساله های سبک تری را از شیر می گیرند، درآمد کمتری را برای گاودار حاصل می کنند، در نتیجه در نظر گرفتن هزینه های بدون سود آن ها نیز مهم است. از دست رفتن سود گاوهای کم بازده می تواند به کل درآمد حاصل از گله آسیب برساند.
برنامه عملی معدوم ساختن می تواند عملکرد کلی گله را افزایش دهید زیرا به گاوهای ماده دیگرکه بازدهی و باروری بیشتری دارند این امکان را می دهد که جایگزین گاوهای کم بازده شوند. این کار موجب می شود که پتانسیل ژنتیکی نیز در گله بهبود پیدا کند. اگرچه گوساله ماده جوان در اولین سال باروری خود، بالاترین میزان زایش را ارائه نمی دهد، اما در طولانی مدت هم کیفیت گاوها و هم عملکرد آن ها افزایش چشمگیری خواهد یافت. مهم ترین مسئله، طراحی برنامه ای برای معدوم سازی است، در این صورت می توانید برای جایگزینی کیفیت بهتر نیز برنامه دقیق ارائه دهید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.