نقش ویتامین در پرورش طیور

نقش ویتامین در پرورش

نقش ویتامین در پرورش طیور بسیار مهم است ، به طوری که کمبود هر یک از ویتامین ها باعث یکسری بیماری های خاص می شود . همچنین ویتامین ها هم برای انسان ها مهم و ضروری است که باز هم کمبود آن در بدن اسنان موجب اخلال سیستم بدنی می شود.

ویتامین های متعددی برای ارتقاء وضعیت سلامت طیور وجود دارد که می توان آنها را به دو گروه ویتامین های محلول در چربی مثل A ، D ، E و K و ویتامین های محلول در آب مانند ریبوفلاوین و ویتامین های گروه B تقسیم کرد. استفاده از این ویتامین ها در اندازه های مناسب ضمن آنکه به سلامت حیوان کمک می کند منجر به افزایش سودآوری نیز می گردد.

کمک به حفظ ساختار اسکلت بدن
نقش ویتامین در پرورش طیور که یکی از آنها ویتامین D می باشد با تقویت استخوان ها، ناخن و منقار مرغ ها نقش بسیار مهمی در ساختار اسکلتی آنها ایفا می کند. همچنین این ویتامین در مرغ های تخمگذار بر روی کیفیت پوستۀ تخم مرغ تأثیرگذار است.
میزان ویتامین D مورد نیاز هر پرنده تا حدود زیادی به اندازۀ وجود دو ویتامین دیگر یعنی کلسیم و فسفر در بدن آنها بستگی دارد. در صورتیکه این دو به میزان کافی وجود نداشته باشند، نیاز بدن به ویتامین D افزایش می یابد. از آنجاییکه رشد اسکلتی حیوان به هر سۀ این ویتامین ها مربوط می باشد، مرغدار می بایست با دقت رفتار حیوان را به خصوص پس از بیماری، بررسی و نظارت کند چرا که ویتامین D بر روی سیستم ایمنی هم تأثیرگذار است. عوارض ناشی از کمبود ویتامین D بسیار جدی است و می تواند منجر به نرمی استخوان، رشد ناکافی ، و کاهش تولید تخم مرغ گردد.

محرّک رشد
نقش ویتامین در پرورش طیور که یکی از آنها ویتامین A یا به گفتۀ برخی رتینول ، که به طور طبیعی در علف تازه و سبز و روغن بعضی از ماهیها یافت می شود یکی دیگر از ویتامین های ضروری برای سلامت طیور است. در طیور، کمبود ویتامین A منجر به پوشش کم پر و آب ریزی از مخاط بینی و چشمی و همچنین زخم های چشمی می گردد. همچنین کمبود ویتامین A منجر به توقف رشد میگیردد که این امر برای تولید کننده بسیار حائز اهمیت است.
پایایی (انقضای) ویتامین A نسبتاً کوتاه است و در نتیجه ممکن است به میزان کافی در خوراک خشک که به میزان طولانی نگهداری می گردد، یافت نشود.
پس از دورۀ بیماری یا استرس، سیستم ایمنی در ضعیف ترین وضعیت قرار می گیرد. با افزودن مقداری ویتامین A به آب یا خوراک طیور، از ابتلا به بیماری های دیگر که پرنده در معرض آن است پیشگیری می شود.

تقویت سیستم ایمنی
نقش ویتامین در پرورش طیور که یکی از آنها ویتامین E برای رشد طیور و تولید خوب تخم حیاتی است. همچنین این ویتامین با بالا بردن فعالیت فاگوسیت های “میکروب خور”، که سلول هایی هستند که با بلعیدن باکتری های مضر آنها را از بین می برند، منجر به ایجاد یک سیستم ایمنی سالم می گردد که به نوبۀ خود بافت های آسیب دیده را درمان و مقاومت بدن را در برابر بیماری ها افزایش می دهد.
در صورت کمبود ویتامین E به ویژه بعد از پایین آمدن سیستم ایمنی، پرنده در معرض باکتری های مضر و بیماری هایی نظیر آنسفالومالسیای طیور قرار می گیرد که با دیستروفی عضلانی نیز همراه است. این بیماری با تأثیر گذاشتن بر روی مناطق گوشتی مثل پا و سینه، باعث تحلیل رفتن بافت ماهیچه می شود.

کمک به جذب پروتئین
بر خلاف ویتامین های D ، A و E ، ویتامین های گروه B محلول در آب هستند. این بدین معنیست که در بدن نمی مانند و به آسانی دفع می گردند و بایستی مصرف مداوم داشته باشند. در صورتیکه پرنده ای بعد از دوران بیماری و یا به دنبال استرس، به میزان کافی خوراک نمی خورد، با ارائۀ ویتامین B می توان به حیوان کمک کرد.

اهمیت مکمل های ویتامین
با توجه به شرایط سخت بازار، افزایش بهای مواد خام اولیه و بالا رفتن رقابت ها، صنعت مرغداری بیش از همیشه با چالش روبه روست. اگرچه کمبود مواد مغذی و ریزمغذی ها ندرتاً اتفاق میفتد، با اینحال کاهش مصرف خوراک در طیور که به دنبال بیماری یا استرس اتفاق میفتد و شیوع بیماری های مسری در دسته های بزرگ طیور، لزوم سیاست تغذیه ای مفید را برای تولید کنندگانی که مایل به حفظ تولیدات خود هستند، پررنگ تر می کند.
برای مرغ ها و جوجه ها بطور یکسان، ویتامین های D3 ، E و B کمپلکس در استمرار یک سیستم ایمنی سالم بسیار تأثیرگذار هستند و همچنین سطح انرژی و اشتها را بالا می برند. ارائۀ ویتامین های مکمل استراتژی خوبی برای مرغداریست اما در خصوص طیوری که به دنبال بیماریها و یا حتی واکسیناسیون دچار ضعف سیستم ایمنی شدند لازم و ضروریست.

 

برای مشاهده مقاله ” بیماری های بلدرچین ” کلیک نمایید .